ADAÇAYININ AŞKI / Onur CAYMAZ
orada akşamın kıyısındaydım
sarışın ezgisinde çiçeğimin
-benim aklıma lodos geliyor, senin-
orada mavinin ürperen teninde
usul bir şarkı söylüyordu periler
-saçlarımı okşamıyor artık gece-
kadehimin elime acıdığını bilirdim
rüzgâra bırakılmış deniz kabukları
-bir çocuk nedir acaba göğe bakarken-
bağında üzüm saksısında karanfil
mektubumu meltem getiriyordu orada
-kimin eli bu güz ile güzel arasında-
çimenlere uzandığım bir zaman da oldu
yani türkümü yalnızca çocuklar bilir
-mutluluk, her şeyin yanından geçiyordu-
en iyisini yaşlı balıkçılar söylerdi ama
kekik, bin yıldır âşıkmış fakir kız adaçayına
-gün olur da gidersen, kırık bir plak...-
beride Bizans'ın surları vardı işte
kimsesiz istasyon, öksüz tren yolları
-ne yapalım, hepsini bağışladım, kendimi de…-
yaz 2008
Maslak
KAYNAK: http://www.bugeminezamandirburada.blogspot.com/